Update

Hier weer een update vanaf het mooie en (meestal) zonovergoten Bonaire!


In de herfstvakantie, van midden tot eind oktober zijn mijn vader, z´n vriendin en mijn broertje hier geweest! Het ophaalmoment was een beetje in het water gevallen, ze hadden een tussenstop op Curaçao. Ik had zomaar in mijn hoofd dat het van Curaçao naar Bonaire iets langer vliegen was dus ze stonden al te wachten toen wij op het vliegveld aankwamen.
Ze hadden een appartement geboekt bij Kontiki, we hebben ze daarheen gebracht, een hapje gegeten en daarna zijn zij gaan slapen.
De eerste dag dat zij op Bonaire waren hebben we een eilandtourtje gedaan, we zijn naar de zoutbergen geweest, de slavenhuisjes hebben we bewonderd en zijn gaan snorkelen bij Pink Beach.
In de tijd dat ze hier waren hebben we veel gedaan; van het zonnetje genoten, lekker uit eten geweest en we zijn bijvoorbeeld naar het Nationaal Park ‘’Washington Slagbaai’’ geweest. Met zijn zessen gingen we richting het park, Lianne en Francien (in de achterbak) waren ook mee. Het was een geslaagd dagje, hebben nog gesnorkeld bij een supermooi strandje en hebben daar allerlei vissen gesignaleerd. Ook is het strand bij Sorobon natuurlijk bezocht, de broer en zus kiekjes waren gemaakt dus daarna konden we lekker gaan liggen in het zonnetje. Toen ik aan het werk was zijn mijn vader en Martijn nog gaan kajakken over Lac Bay, ze verslaan mij gewoon met de dingen die ze doen hier.
Na een paar dagen kwamen Sandy, Peter en Lila en Calvin aan op Bonaire. Lila en Calvin zijn mijn oppaskindjes uit Egmond aan Zee. Zij zijn eerst een weekje op vakantie geweest op Aruba, gingen daarna door naar Bonaire en als laatste zijn ze naar Curaçao geweest. Het was erg leuk om hen hier te zien. Ik heb ze opgehaald van het vliegveld en naar hun hotel gebracht. Erg schattig om de kleinste, Calvin, iedere keer je naam te horen roepen dat hij alles aan je wil laten zien. Ook met hen heb ik een eilandtourtje gedaan en we hebben ook nog met zijn achten een dag een bootje gehuurd. We zijn eerst in de rondte gaan varen, hebben Kralendijk van het water gezien en Martijn en ik hebben weer een poging tot wakeboarden gedaan. Het leek erop dat Martijn in één keer zou staan, maar dat ging (gelukkig;)) niet door. Na een tijdje proberen hebben we besloten om naar Klein Bonaire te varen, er kwam een donkere lucht aan en we probeerden deze uit de weg te gaan. Dat was dus niet helemaal gelukt… Toen we de boot hadden aangelegd en lekker aan het snorkelen waren barstte de bui opeens los. In het begin was het nog wel lachwekkend maar na een tijdje kreeg iedereen het koud en dook maar het water in. Nadat het weer droog was zijn m’n vader, Martijn, Sandy en ik naar de rand van het koraal gezwommen waren om schildpadden te spotten. Na een tijdje hebben we er ook één gezien, echt gaaf om zo’n (toch nog best wel groot) beest voor je te zien zwemmen! Op de terugweg richting de bootverhuur hebben Peter en Martijn weer een poging gedaan om te wakeboarden, en…Peter stond in één keer. Hij maakte zelfs een paar sprongetjes, om daarna wel weer een mooie val te maken.
Ook heb ik Martijn een paar keer meegenomen naar Havana, vrijdag ging hij ook mee en Sandy ook. Was erg gezellig, de dag erna zijn we met z´n allen uit eten geweest en ben ik daarna nog met Peter richting de Havana gegaan en hebben we daar aan de bar gehangen.
Jammer genoeg komt alles aan een eind en vertrokken Sandy, Peter en de kids richting Curaçao. Martijn en ik hebben in Kralendijk nog wat inkopen gedaan voor het thuisfront en hebben heel in de verte nog dolfijnen gespot terwijl we op het piertje bij Divi lagen. Ook hebben we nog Seru Largu bezocht, dit is het hoogste punt van Bonaire en hier heb je een mooi uitzicht over Kralendijk en Klein Bonaire.
Tussen de familiebezoekjes en uitstapjes door hebben we nog een leuke poolparty gehad bij Sander thuis. Sander was jarig en zijn moeder had een suprise-poolparty georganiseerd, het thema was ‘’goed-fout’’, iedereen had zich mooi uitgedost. Het was een erg geslaagde avond.
Toen we de laatste dag met zijn vieren nog een kleurtje aan het opdoen waren werd ik gebeld door Kitty, de receptioniste van Kontiki. Het vliegtuig waar Jeroen (broer van Liannne) inzat en waarmee mijn familie terugmoest, had een onverwachte landing moeten maken op de Azoren. Het vliegtuig zou waarschijnlijk op zondag aankomen op Bonaire (i.p.v. zaterdag) en nu ‘’moesten’’ ze nog een nachtje langer blijven. Niet verkeerd natuurlijk! Vond het wel sneu voor Lianne, die had zich er zo op verheugd dat haar broer aan zou komen en die moest nu nog een nachtje langer wachten.
Zondag moest la familia toch echt richting huis, ze zijn ’s avonds weggegaan richting Curacao, daar hebben ze nog een nachtje moeten slapen en zijn maandagochtend in het gerepareerde vliegtuig richting Amsterdam gestapt. Mijn broertje heeft erg z’n best gedaan om bruiner te worden dan ik was, dat is’m gelukt ook! Heel irritant als zijn alleen maar de hele tijd in het zonnetje kunnen liggen en aan hun kleurtje kunnen werken, terwijl ik gewoon aan het werk ben. Nee hoor, het is jullie gegund!

Toen ik zondagavond, na mijn werk, de Havana binnenkwam werd ik verwelkomd door Jeroen. Erg raar weer om hem zomaar in ‘’onze’’ Havana te zien staan maar natuurlijk onwijs lachen! Jeroen sliep gezellig bij ons in huis, tussen ons in;). Maandag zijn we naar Sorobon geweest, Jibe City was daar dicht. Dit om de ‘’dreiging’’ van de naweeën van de orkaan Tomas. Wij hebben er weinig tot geen last van gehad, het heeft veel geregend, geonweerd en is een paar dagen bewolkt geweest, verder viel het mee. Toen we die maandag richting de oostkust van Bonaire gingen rijden, ook wel de ruwe kust genoemd, kwamen we een collega van mij tegen. Hij was daar het water ingegaan om te surfen. De laatste maanden waren er weinig golven en al helemaal geen wind, nu stonden er hoge golven en konden de surfliefhebbers eindelijk weer hun ding doen. We zijn nog een stukje verder gereden en hebben superhoge golven gezien, dit was toch wel een staartje van Tomas.
In het weekend zijn we nog met een groepje naar Klein Bonaire gegaan met de watertaxi. Het was nog even rennen en vliegen om op tijd te komen (12 uur op je vrije zaterdagochtend is toch wel vroeg;)). Nadat we een kwartiertje op de boot gezeten hebben, een vliegende vis gezien hebben, kwamen we op Klein Bonaire aan. De broodjes werden gesmeerd en het drinken gepakt, niets stond in de weg om het een heerlijk middagje te laten worden. Helaas gooide het weer roet in het eten en na een half uurtje in het zonnetje gelegen te hebben barstte de bui los. Toch maar weer met de eerste watertaxi richting Kralendijk gegaan, later klaarde het op en hebben we lekker op het strand bij Divi gelegen. De tijd dat Jeroen er was heeft toch wel nog wat mooie dagen gehad, gelukkig. We hebben lekker op het strand gelegen en genoten van het zonnetje! ´s Avonds was er een strandfeestje gepland. Een kampvuur op een verlaten strandje, genoeg drank, leuke mensen en een sterrenhemel waar je U tegen zegt. Ik heb nog nooit in m´n leven zoveel sterren gezien, heb nu de Melkweg en alles ontdekt. En last but not least, ik heb een vallende ster gezien. Het was een superavond!
Afgelopen weekend kwam er nog een meisje uit Egmond, Daisy, richting Bonaire. Zij loopt stage op Curacao. We hebben samen even een drankje gedaan bij Havana en Karels, was toch wel apart om aan de andere kant van de wereld hier samen te staan!

In de stad is erg duidelijk te zien dat het cruiseschepen seizoen weer is begonnen, als er een cruiseschip ligt is het opeens erg druk in Kralendijk. Je kunt de mensen die op deze boten bivakkeren er zo uitplukken: witte, of roodverbrande Amerikanen met een camera om hun nek en witte sportsokken in hun schoenen (het liefst sandalen). Erg grappig om te zien.

Gisteren is de bestelling voor de H&M de deur uitgegaan, 3 december komt Mike aan op dit mooie eilandje en neemt nieuwe kleren voor ons mee, ideaal! 4 en 5 december komt DJ Jean nog draaien, daarna is het alweer bijna Kerst en Oud&Nieuw. De tijd vliegt hier echt, als je een dagje vrij hebt waan je je op vakantie. Ik heb ook helemaal niet door dat het eigenlijk ‘al’ november is, het voelt gewoon het hele jaar als zomer aan hier.
Toen we gisteren buiten kwamen, voelden we iets wat we lang niet gevoeld hebben.. de wind was terug! John, onze Bonairiaanse collega, verzekerde ons dat dàt het echt Bonaire is. Zonnetje, windje erbij, ideaal en bovendien goed uit te houden. Vandaag is het weer jammer genoeg weer vergelijkbaar met Nederland, het regent al de hele nacht en dag, we kunnen zo ongeveer zwemmen in onze achtertuin.
Lianne haar ouders komen vandaag aan, ik hoop maar dat het iets beter weer wordt voor ze want met dit weer op Bonaire zitten is natuurlijk niet wat je ervan verwacht!

De volgende update komt iets sneller dan dat hiertussen gezeten heeft, ik ga mijn best doen;)

Sunchi!